- z kawałkiem
- Ponad; więcej niżEng. Over; more than
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
z kawałkiem
Look at other dictionaries:
dzielić się – podzielić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}ostatnim kawałkiem chleba [ostatnim kęsem] {{/stl 13}}{{stl 7}} dzielić się z kimś resztą tego, co się ma; być ofiarnym, solidarnym w nieszczęściu : {{/stl 7}}{{stl 10}}To dobrzy ludzie, oni by się ostatnim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Пробой — согнутая дугой металлическая полоса, пропускаемая через дверь, на нее накидывается наметка и продевается замок; пер. в оригинале Drzwi sa zamkniety na skobel, przetknety kawalkiem szczapy Двери заперты на скобу, проткнутую щепкой : ஐ Двери… … Мир Лема - словарь и путеводитель
zawiązać — 1. Mieć zawiązane usta «nie móc nic powiedzieć, zwykle z powodu danej komuś obietnicy»: Powiem ci wszystko w odpowiednim czasie, teraz mam zawiązane usta (...). Roz tel 1998. 2. Zawiązać komuś los, świat, życie «skomplikować komuś życie,… … Słownik frazeologiczny
diament — m IV, D. u, Ms. diamentncie; lm M. y 1. «najtwardszy minerał, regularna odmiana pierwiastka węgla, najcenniejszy kamień szlachetny; bezbarwny lub zabarwiony na różne odcienie, przezroczysty, o silnym połysku i wysokim współczynniku załamania… … Słownik języka polskiego
hak — m III, D. a, N. hakkiem; lm M. i 1. «metalowy pręt zgięty na końcu, o różnych kształtach w zależności od zastosowania, służący do zawieszania na nim czegoś, do trzymania, chwytania czegoś, zaczepiania o coś itp.» Hak żelazny, stalowy. Hak… … Słownik języka polskiego
kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… … Słownik języka polskiego
oczkować — ndk IV, oczkowaćkuję, oczkowaćkujesz, oczkowaćkuj, oczkowaćował, oczkowaćowany 1. ogr. «uszlachetniać drzewa i krzewy owocowe lub ozdobne przez zasadzanie pączka (odciętego wraz z kawałkiem drewna i kory) z pędu rośliny szlachetnej za korę… … Słownik języka polskiego
odszyć — dk Xa, odszyćszyję, odszyćszyjesz, odszyćszyj, odszyćszył, odszyćszyty odszywać ndk I, odszyćam, odszyćasz, odszyćają, odszyćaj, odszyćał, odszyćany «wykończyć ubiór innym kawałkiem materiału, plisą» Odszyć wełnianą sukienkę bawełną … Słownik języka polskiego
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
packa — ż III, CMs. packacce; lm D. packacek 1. «przyrząd mający postać pręta z przymocowanym na końcu kawałkiem skóry, służący do zabijania much» 2. bud. «narzędzie ręczne w postaci deseczki drewnianej lub płytki metalowej z uchwytem, służące do… … Słownik języka polskiego
